وَمِنَ النَّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا

به هر حال گفتم که نوشته ای برای خودم حداقل کنار گذاشته باشم.برای تو،برای من برای ما.خلاصه که یک غم خفیف به بزرگی نخل همسایه،روی چشم های من،چشم ها!روی چشم های من و ما و تو،خوب خوب می تابد.یک غم خفیف به رنگ چشم های معمولی ما،روی دست من کشیده شده مثل همان ناخنی که روی پوست زخم می اندازد.یک غم خفیف که نه دو سه تا بیشتر از ان روی پاهای من جوانه زده اند،مثل بوسه هایی به انگشت،بوسه های فقید فراموشی.

چرا نه،چرا؟باید بنویسم،حداقل همین انعکاس،همین لحظه،همین قدم زدن.همین دویدن.همین افتادن در راه رو ها،همین دست را نگرفتن.برای تو برای ما.برای من؟.یک غم خیلی خفیف در تمام وجودم به استواری شهوت در تمام قلب های من بارانش گرفته.یک غم خفیف،مثل یک دست خالی،مثل من منتظر یک ماشین زرد در چهار راه شهر افسوس.مثل من و قطار نرسیده ی دودی.یک غم به شدت خفیف ها! انقدر در زبانم چرخیده که "اره" را بلعیده بلعیده به تناسخی می دواند.انقدر غم خفیف در سینه ی راست من جا باز کرده است که دیگر چپ ترین ها هم سیبل هایشان را می زنند.ان قدر از غم کوچک خود برای تو خواهم نوشت که فراموش نشود ان چشم غنوده در خاک.غمی کوچک،غمی کوچک انقدر غنی که جهاز می خرد.غمی کوچک برای من.برای ما؟

غمی کوچک،غمی با مقنعه ی بنفش برای خود کنار گذاشته ام،مثل فانوس ابی انباری،شکسته به نوری می میرد.غمی به کوچی کشو های مهر های حج،غمی برای من برای ایمان خاک خورده ی اینه.قسم به دستانم!غمی به کودکی خدا!غمی به حضرت باغچه!غمی به چشم مادرم که در ان گم می شوم اگر فراموش شوم.فراموش،فراموش مثل تپه ها.غم کوچک بنفش من،در جیب،در چشم،در دستان ما؟غم زیبای بی مانند من،مثل یک اغوش حسرت که نتابیده در حنجره سست می شود.غمی با چادری خاک خورده روی یک هندای بی پلاک.غمی کوچک مثل دختران هر شب.غمی با تمام رنگ های که در دست جا نمی شوند.غمی برای خودمان.برای شکستن به بوسه ای ابدی که قلب را در دستش می گیرد.مثل مرگ ان جوجه رنگی پشت بازار قدیم.

غم پشت ساختمانی فروریخته،غم کوچک من!غمی به کوچکی "کاش".برای ما،تو.برای لب.یک اغوش،چند دست،گره گره ویرگول.غم کوچک فراموش شده،غم شکستن پنجره.ان غم سوختن لامپ زرد،غم تمام هستی من،ما،تو.یک غم الوده به...،نمی دانم،باز نمی دانم،نمی دانم تا ظهر که نه،تا فردا بعد از اذان.غمی به کوچکی من،غمی به یک ماه گرم و دو خورشید خیره شده به من.غمی از ما؟نه.غم کوچک دو گردوی رفته زیر کابینت.غم دختری که می دود،غم کوچک ناخن شکسته،غم چهره ای کور،برای یک دست.دو غم برای،سه غم برای ما،چهار غم!برای ما،پنج غم برای ما،شش غم،هفت غم،هشت غم،نه غم،ده غم،برای تابستان!،برای برگ های زیتون روی موزاییک.برای یک دیدار،برای افتادن قرآن از دست،برای لیوانی که شکست و برنجی که ریخته شد.برای تو؟

یک موسیقی با خواندی ماندگار،شعری در ذهن،شکننده تر از ویفر.حسرت یک ملاقت رو به ابد.غم کوچک صدای بی خانه ی من.غم جا گرفته ام در شال.غم روسری خاله که حلوا را خورد و چشمانش را بست که بست.غم شوبانو که زمین گیر بود و مرا بوسید و رفت.غم پیرزنی با پانزده بچه و عبایی خوش بو.غم حنای ننه که شرلی من است.غم کوچک من برای گرفتن دست تو،من،ما.غم کوچک من،ما،به حقارت خودم.غم پر از کتاب من برای بوسیدن.غم زیر صندلی جا گرفته ی قدیمی،برای یک اغوش من و تو،ما،من؟غم مرگ خانه با درخت بریده ی کنار،غم ساحل بودن تو اشک خنده ها من.غم ما،که وجود نخواهد داشت،جدی؟غم تو دختر!غم تو،غم تو،غم دست تو که خدا می خواندش.غم سراپای تو!غم بنفش سینه هایت!غم انگشتانت روی قالی.غم چشم های بسته ات که می بیند.غم تکرار.غم دامنت،غم موی های کوتاه و بلند.غم اجبار تنت.غم ماه به ماه سال به روز.غم مژه هایت.غم کوچک لبانت و غم گوش هایت.غم یک نشستن.غم دویدن در روز.غم شبگردت.غم خجالت نفرت انگیزت.غمِ بودنت.شدنت به یک غم.

غم سرطان تارکوفسکی.غم ان پیرمرد که زمستان را خلاصه در بهشت زهرا،مزار یارش.غم کنکور تو.غم ازدواجی کدر.غم دوازده سال مدرسه و غم لیسانسی تکراری.غم کلیشه ی مهندس و دکتر.غم ماشینی بزرگ.غم خانه ای در بالا و غم های مردنی.نه!غم من،تو و ما.غم بوسه را می گویم.غم استیصال.غم یک جهان برای ما.غم خدایی دور و رها در سجاده.غم مادرم برای بی عرضه و بودن بازنده بودنم.غم حقیقی!غم این چند لحظه که می گویم.غم اغوش تو،غم اغوش ما.غم اغوش ما.غم ما!اغوش ما.یک اغوش برای ما.اغوش به اغوش برای ما.غم اغوش یکدیگر.غم اغوشی را قدم زدن.غم!!غم کوچک اوهام اغوش ما!

 

یک نقطه.