سه پاسخ
جمعه, ۳ فروردين ۱۴۰۳، ۱۱:۴۰ ب.ظ
بعضی وقت ها به خودت می گیری.گاهی هم نه.مثل یک شهر کوچک می مانی که ادم می تواند فراموشش کند.ولی راستش را بخواهی هیچوقت چیزی فراموش نمی شود.فقط از یاد می رود.همین است.همیشه یک چیز هایی بوده و یک چیز هایی هم بیشتر از ان.مثل همین تکرار کردن.مثل راه رفتن و خوابیدن با یک تابش فراگیر.مثل تو؟نه.حرف از انعکاس نمی زنم.حرف از قدم زدن می زنم.حرف از تو.شاید.شاید روزی مرا صدا بزنی.
۰۳/۰۱/۰۳