دو پاسخ
جمعه, ۳ فروردين ۱۴۰۳، ۱۱:۳۸ ب.ظ
صدایت را که شنیدم یاد خرابه افتادم.بهترین بخش به یاد اوردن همین است.ارتباط.ساخت ارتباطی شاعرانه.یک ارتباط توضیح ناپذیر و شخصی.کنار گذاشته ام.کنار برای خودم.نزدیک به گوشت می شوم و می گویم میترسم.کلا می ترسم.ترسو نیستم.فقط ترس دارم.ترس های کنار رفته و نزدیک.من ملموسم فقط تو بخواه که خودم را جایی بکارم.گلدان برایت کنار می زنم.بیا.بگو.صدایم کن که تمام شوم
۰۳/۰۱/۰۳