get me out of here

نفس‌م را نگه داشتم.

no surprises

حتی

no alarms

از صبح پنجاه بار دارم صداش می کنم دیگه حوصله‌شو ندارم.

چرا خاموش می کنی؟

انگار تکرار یاد نگرفتی.

روی صندلی خاکستری نشستم.

اصلا هرچقدر نگاه‌ می کردم خودم را دور تر می گرفتم.

پیراهن‌ت رنگ‌ش رفته.

صحبت کرد که ارایش و این حرف ها یعنی چی!

کدام رنگ را از سه گانه‌‌ دوست داشتی؟

چشم های‌م می خواهند بروند زیر هم

سبزی ها را خودم خرد می کنم.

از خاطره ای می گفت که او را تنبیه کرده بودند.

امیدانکه و امیدانکه حتما.

خیس بودم که شروع کردم به نشستن. شروع شدن به نشستن

پنجره همین‌جا افتاد و درخت زیتون ساکت تر شد.

خیلی الان اسمان فرق کرده با اینکه اجر در چشمانم ریختند ولی باز هم فرق می کرد.