پس تا رو‌به‌رو.

نمی دانم شاید شش قدم تا پنجره فاصله داشته باشم

تو شبیه نگهبان دنیای زیر خوابا می‌مونی.

الان نزدیک به جدولم.

عکس به عنوان هدیه.

این جیب

اخرین مرهم

کلاغی هست

دو تا ادم کوچک میان طوفان

حالا که نگاه می کنم اسمان تکراری نیست.

اسمم را روی یک برگه ی کاهی نوشتم.چهار خط‌خوردگی داشتم.

یک بازه مشخص کن. یک عدد. یک نموداری. محوری. فقط مشخص کن. تا چند من؟ چند تا من؟ زر برای نزدن بود.

 

برایم وصله بزنید،لطفا.

بالشتی که دارم زرشکی‌ست.

پیراهنم پاره شد.

دیگر شاید فکر هایم را نگه ندارم.الکی‌ست. اینطور نیست. نمی دانم.

.

گس تر از همیشه. 

در تمام عنوان ها من را برایت نگه داشتم.

یک چای برایم کنار بزن تا تمام شدنم را مهمانت کنم.