یک چیز می گویم خوشحال شوی
فقط ارام می خواستم بدوم.کمی هم دویدم.تا اینجای کار هم که خوب بود.البته به قول حضرات برای من همیشه همه چیز خوب بوده.حتی وقتی خانواده را از دست دادم.نه! این جدی متفاوت تر از قبل بود.یا حداقل الان.ولی دوست داشتم کمی بدوم و بعد هم مثل تکرار های قبلی زیر یک درخت بشینم و گذر ابر ببینم.معلم امد نگاهم کرد.خیره شده بود ولی نه انطور که فکر می کنی.کمی هم می خندید و می گفت:همه ی این بچه ها مغزهاشون ابریه.ولی تو از همه ابری تره.هنوز صدا که فاکتور بگیری خنده هم هستش.الان ابر هایی دیدم که به دویدنم می رسیدند.اما باز حرف من این نبود.حداقل برای خودم.از لحاظ روحی بهت آسیب میزنه؟
هوا خیلی خوب بود.من که اینطور فکر می کردم و شاید کاوه هم تایید می کرد.هوا انقدر خوب بود که کاوه را هم زیبا تر از قبل می دیدم.نشستیم که نشسیتم.خوبی هوا مرا گم کرد.حتی وقتی وارد کلاس شدم استاد گفت اشتباه امدی دیفرانسیل ساعت قبلی بود.چند نفر خندیدند.من گم شده بودم.هنوز هم هوا خوب بود و استاد گفت اشکال ندارد.او هم مثل مادرم.نه،خیلی فرق دارد.دوست داشتم ببینمت.جدی!.واقعا خیلی احمقی.چه کار باید کنم.چه کاری می توانم.یعنی چگونه.چرا نمی فهمی و ترسو هستی.زر نزن دو دقیقه.واقعا چه مرگت است.اخر چطور!چی.چرا انقدر احمق هستی.بیخیال.هوا فعلا خوب است.حالا جدی جدی هوا خوب بود؟
کنار پنجره نشسته بود و می گفت:من باید خوشحال باشم.خارج این سیستم لعنتیم.من استاتیکم.نه دینامیک.این خیلی خوبه.خیلی.باید خوشحال باشم.خوشبخت.ولی چرا باید پس بزنم.حالا تکان نخوری من عکسی هم از تو بگیرم شازده.ولی خب.نگاه ان زیبا را داشته باش.تو بیماری.زر نزن.یک روز نه دو روز.چی؟روز.کدام روز شازده.تو که فکر می کنی بلاتکلیفی. هستی،نیستی؟حالا یک چیز میگم خوشحال شی.دو چیز بگو.
هوای دور یا دویدنی صاف؟می خواستم حرفی بزنم.زر بزنم حالا با هر ز که دوست داشته باشی.هوای پنکه و شب.وقتی می گفت:حال هیچکس خوب نیست،خندیدن با صدای بلند دوباره صف می کشید.حالا که دیگر خودم هم باور دارم باید کمی بدوم.خیلی کم هم نه.فقط یک دویدن.مامان گوش میدی؟نخوابی دارم حرف می زنم.اره خلاصه.دوست دارم و این حرف ها.بغل کن.ضعیف تر از چیزی هستم که دیدم.بگذار بشکنم به یک اغوش.می خواهم مامان.می خواهم.من به چادری گم می شوم و از هوای خوب برای صحبت کن.بعد ان لالایی را بخوان که بچه ها گریه می کنند وقتی می شنوند.شب بر همه خوش.لالا لالا.
.
